Return to site

Symboliek

Pinksteren en hoe het voor mij voelt.

Even wat delen over symboliek. Over anders kijken over voelen en bij mezelf komen. De laatste dagen voel ik dat er iets diep in mij aan het ontwaken is. Wakker wil worden en niet meer naar angst luistert. Want ‘Oh my’ wat geloof ik de angst in mij. Mijn innerlijke criticus en mijn straffer. Wat zit dat diep geworteld en houd mij dat klein. Ik ben me er bewust van en toch lijk ik niet altijd in actie te kunnen komen door deze diepgewortelde angsten. Het zijn oude programmeringen die we nu aan het loslaten zijn. Ieder op zijn eigen manier.

Ik leer te luisteren te observeren en te voelen. Ik heb jarenlang mijn gevoelens onderdrukt en leefde vanuit de overtuigingen van mijn omgeving. Ik ben zeer sterk geconditioneerd. Nu ik het opschrijf doet mijn hart er pijn van. Alles wat in mijn leven voorbij komt lijkt langs te komen en opnieuw te willen vormen. Iets wil het herzien. Jantien, wil jij deze overtuiging houden? Dient dit jou? Of de wereld? Ondertussen weet ik van mijzelf dat ik niet hoef te twijfelen. Dat alles langskomt met een reden. Gevoeld wil worden en herzien en lasgelaten mag worden.

Vandaag is het eerste Pinksterdag. Met Pinksteren daalt De Heilige Geest neer op Aarde. Met mijn fascinatie voor symboliek en bewustwording brak die gedachte dat de Bijbel gewoon maar een boek was.

De laatste dagen zijn in intens geweest. Ik voelde veel oude overtuigingen en pijn voorbij komen. Ik was in de war van alles wat door mij heen bewoog. En gek genoeg voelde ik dat ik me er niet mee identificeerde. Ik was het niet. Vreemd en nieuw gevoel. Het ging vooral over ziels verlangen en over een mannelijke energie. De mannen in mijn leven kwamen voorbij. De boosheid, pijn en liefde die erbij hoorde. Ik voelde dat het een mannelijke energie in mij is. Een stuk wat heling nodig had en gezien wilde worden. Mooi hoe ik het op mannen in mijn leven projecteerde. Een dag voor Pinksteren klaarde de lucht. Ik voelde ruimte, helderheid en inzicht. Alsof ik letterlijk steun en vertrouwen voel. En de kracht om dit te schrijven en te delen. Er is weer iets ontwaakt en wil zich laten zien. Ik kan deze gevoelens niet loskoppelen van een groter geheel. Ik ben onderdeel van een groter geheel. Van een collektief bewustzijn. Want wat bijzonder om te merken dat meerdere mensen om mijn heen deze energie gevoeld hebben en met hun eigen verhaal zijn aangegaan. Zou dit bedoelt worden met het neerdalen van de Heilige Geest?

In deze link kun je lezen wat wikipedia zegt over Pinksteren: https://nl.wikipedia.org/wiki/Pinksteren